Ik heb eerder geschreven over erfenissen en het nut van beneficiair aanvaarden ervan. Bijvoorbeeld omdat er nog een claim is van de kinderen op de langstlevende omdat de ouder die het eerste overleed een langstlevende testament had met een zogeheten renteclausule. Onlangs heb ik nog aangegeven hoe een renteclausule ook verkeerd kan uitpakken in de Inkomstenbelasting.
In een recente uitspraak blijkt dat er nog een ander aspect kan zitten aan langstlevende regelingen als erfgenamen niet op tijd beneficiair aanvaarden en de erfenis volgens het boekje afwikkelen.
Eén kind was onterfd. Het andere kind moest toch uitbetalen.
In deze zaak was er een gezin met twee kinderen (een zoon en een dochter). Vader overleed en had een zogeheten langstlevende testament op laten stellen. Hierdoor ging de hele erfenis naar zijn weduwe en kregen hun twee kinderen een claim op hun moeder ter grootte van vaders erfdeel.
De relatie tussen moeder en zoon ging vervolgens achteruit, want moeder liet een nieuw testament opstellen. Zij sloot dit zwarte schaap van de familie uit als erfgenaam en haar gehele erfenis ging naar haar brave dochter.
Moeder overleed en de dochter aanvaardde de erfenis van haar moeder beneficiair. Helaas bleek later dat zij, direct na het overlijden, handelingen had verricht die naar het oordeel van de rechter inhielden dat zij de erfenis al zuiver had aanvaard. De beneficiaire aanvaarding bleek dus achteraf nutteloos te zijn geweest want heb je al zuiver aanvaard, dan kun je dat niet meer terugdraaien.
Hier pakte deze regel vervelend uit voor de dochter. Haar broer klopte namelijk bij haar aan omdat hij zijn vadersdeel nog moest ontvangen. Als schuldeiser van moeder, vervoegde hij zich daarom bij de enige erfgenaam.
Op zich was dat geen probleem behalve dat deze schuld eerst afbetaald moest worden voordat duidelijk zou zijn of er nog iets van de erfenis zou overblijven voor de dochter.
De erfenis van moeder bleek kleiner te zijn dan de vordering die zowel de zoon als de dochter op hun moeder hadden op basis van het langstlevende testament van vader. Er zou dus niets overblijven.
Doordat dochterlief de erfenis (achteraf bezien) al zuiver had aanvaard, moest de dochter echter zelfs nog geld toeleggen op de nalatenschap van haar moeder. Want een erfgenaam die zuiver aanvaard heeft, is ook met zijn of haar privé-vermogen aansprakelijk voor alle schulden van de overledene.
De brave dochter moest dus haar eigen spaarrekening plunderen om haar broer uit te kunnen betalen. Dat broerlief formeel niets krijgt uit de erfenis van zijn moeder is een hele schrale troost als hij wel degene is die geld uitbetaald krijgt terwijl zijn zus nu minder spaargeld heeft.
Bezint daarom eer ge begint en leg zo snel mogelijk na een overlijden de verklaring af dat de erfenis beneficiair aanvaard wordt. Of maak gebruik van het Recht van Beraad als je er niet zeker van bent of je de erfenis eigenlijk wilt.
Wil je hierover wat laten weten, stuur dan een mail.
Printversie