Een tijd terug heb ik al eens een column geschreven over de vraag of het beter is om te begraven of cremeren. Ik heb mij toen verontschuldigd voor het hoge “soap”-gehalte van deze column, maar er was wel degelijk een notariële kant aan het antwoord op de vraag.
Ondergeschoven kind kan geen DNA onderzoek laten doen na crematie
Als je als erfgenaam niet zeker weet of alle kinderen van je vader of moeder wel bekend zijn, dan kom je misschien in de verleiding om de lichamen van je ouders te laten cremeren.
Een onbekend kind kan misschien wel een deel van de erfenis proberen te claimen, maar zal veel moeite moeten doen om aan te tonen dat de overledene ook daadwerkelijk zijn vader of moeder was. DNA onderzoek aan de as is technisch al niet mogelijk, maar als die ook nog eens is uitgestrooid, is een correct onderzoek uitgesloten.
En zonder dat onderzoek is niet aan te tonen dat dit “ondergeschoven” kind ook echt een kind is van de overledene en op basis daarvan mee moet delen in de erfenis. Daardoor blijft de koek voor de erkende kinderen groter.
Of kan de rechter op basis van ander DNA onderzoek toch het vaderschap vast stellen ?